Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Gdańska to najważniejszy dokument planistyczny. Wskazuje kierunki, w których Gdańsk powinien rozwijać się w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat. Z projektem Studium, nad którym obecnie trwają prace, do końca lipca mieszkańcy mogą zapoznawać się na stronie internetowej oraz w siedzibie Biura Rozwoju Gdańska w budynku przy ul. Wały Piastowskie 24 (od poniedziałku do piątku w godzinach od 8 do 15). Zachęcamy do lektury całego dokumentu, a poniżej prezentujemy najważniejsze informacje dotyczące funkcji dominujących w mieście – jednego z wielu zagadnień, którymi zajmuje się Studium.  

 

W Studium ustala się obszary o określonym przeznaczeniu dominującym, nie oznacza to jednak, że zapewnia się wyłączność danego przeznaczenia wśród innych występujących na danym terenie. Ustalenie funkcji dominującej wskazuje na takie przeznaczenie terenów, które zasadniczo będzie określało przyszły typ i charakter przestrzeni miejskiej, a co za tym idzie – rolę danej części miasta w jej strukturze funkcjonalno-przestrzennej. Rozwój przeznaczenia dominującego jest przez miasto preferowany i wspierany, ale mogą się tam rozwijać również inne funkcje. Przestrzeń miejska powinna być wielofunkcyjna.

Funkcja mieszkaniowo-usługowa
Intensyfikacja zabudowy mieszkaniowej  w Gdańsku będzie dotyczyć przede wszystkim strefy śródmiejskiej. W obrębie obszaru o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej zakłada się wykorzystanie wszystkich dotąd planowanych terenów rozwojowych i intensyfikację zabudowy, zgodnie z kontynuowaną zasadą rozwoju miasta do wewnątrz. W centralnych obszarach miasta wyznaczono tereny dotychczas przeznaczone jedynie pod usługi, których funkcję można poszerzyć o zabudowę mieszkaniową. W dzielnicach rozwojowych będzie kontynuowana dotychczasowa polityka przestrzenna.

Łącznie pod nową zabudowę mieszkaniową i mieszkaniowo-usługową planuje się przeznaczyć 3300 ha. Na tych terenach może powstać 11,6 mln m² powierzchni mieszkań. Wielkość ta odpowiada prognozowanemu maksymalnemu zapotrzebowaniu miasta na nową zabudowę mieszkaniową (12 mln m²). Największym inwestycyjnym obszarem mieszkaniowym jest dzielnica urbanistyczna Południe. Na częściach terenów rozwojowych należących do gminy lub Skarbu Państwa będą mogły powstać osiedla taniego budownictwa mieszkaniowego, które młodym mieszkańcom ułatwią start w dorosłość i jednocześnie staną się konkurencją dla osiedli powstających w gminach ościennych. 

Funkcja portowo-przemysłowo-usługowa
Nadmorskie położenie Gdańska stanowi jedną z podstaw podejmowania strategicznych decyzji w zakresie gospodarki przestrzenią. Bieguny wzrostu ekonomicznego są związane z trzema obszarami: portem (wyspa Ostrów-Nowy Port-Młyniska, Stogi Portowe, Błonia-Płonia), lotniskiem (Kokoszki Przemysłowe, Barniewice) oraz Centralnym Pasmem Usługowym (CPU – obszarem zlokalizowanym przede wszystkim wokół głównego ciągu transportowego). Port i lotnisko to bramy gospodarcze miasta, w których koncentrują się funkcje portowo-przemysłowo-usługowe. Ogólny przyrost powierzchni pod funkcję portowo-przemysłowo-usługową ma wynieść 220 ha.

W dzielnicy Port priorytet mają funkcje związane z gospodarką morską i transportem morskim. Planowana rozbudowa portu zewnętrznego o Port Centralny zapewni miastu pozycję lidera gospodarki morskiej na Bałtyku. Elementem dynamizującym funkcje portowe powinien być rozwój baz przeładunkowych, logistycznych, przemysłu stoczniowego i innych branż przetwórczych o orientacji portowej czy usługowej. Istotnym czynnikiem wzrostu aktywności gospodarczej miasta będzie inwestycyjne wykorzystanie rezerw terenowych portu. Przewiduje się rozwój funkcji portowo-przemysłowo-usługowej na około 87 ha nowych terenów.

W dzielnicy Zachód, w otoczeniu lotniska, rozwój funkcji przemysłowo-usługowej przewiduje się na około 130 ha nowych terenów. Obszary inwestycyjne pod wyżej wymienione funkcje planuje się również m.in. na terenach zlokalizowanych wzdłuż trasy Pomorskiej Kolei Metropolitalnej oraz w Barniewicach.

W Gdańsku znajdują się również tereny usługowe o charakterze egzogenicznym (uczelnie, parki naukowo-technologiczne, ośrodki innowacyjności, zespoły biurowców na wynajem). Mieszczą się głównie we Wrzeszczu, Oliwie, w granicach CPU oraz w rejonie lotniska, a także perspektywicznie - w Nowym Porcie oraz Letnicy. We Wrzeszczu oraz w Oliwie następuje dalszy rozwój dzielnic wiedzy. W Gdańsku ponadto powinny skupiać się elementy gospodarki sektorów wysokich technologii: informatycznego, teleinformatycznego, ochrony środowiska, medycyny, biotechnologii.

Rolnicza i leśna przestrzeń produkcyjna
Rolnicza przestrzeń produkcyjna w Gdańsku została ustalona na terenie Wyspy Sobieszewskiej oraz na żuławskiej części miasta na Błoniach, Olszynce oraz Oruni. Na tych obszarach poza zagospodarowaniem rolniczym dopuszcza się m.in. zabudowę zagrodową, rodzinne ogrody działkowe, a poza obszarami krajobrazu chronionego – lokalizację elektrowni wiatrowych i farm fotowoltaicznych. Miasto będzie dążyć do zachowania aktualnej powierzchni lasów znajdujących się w jego granicach. Gospodarcze wykorzystanie lasów komunalnych powinno zostać ograniczone, a prowadzone w nich prace powinny mieć na celu przystosowanie do szerokiego wykorzystania rekreacyjnego.