Biuro Rozwoju Gdańska przygotowało analizę wskaźnikową, stanowiącą pierwszy poziom „Systemu monitorowania i oceny Gminnego Programu Rewitalizacji”. Opracowanie ma służyć przede wszystkim do obserwacji zmian zachodzących na obszarach rewitalizacji oraz diagnozowania innych terenów wymagających wsparcia. Jednocześnie może stanowić ciekawe źródło informacji na temat jakości życia mieszkańców Gdańska.
Uchwalony w kwietniu 2017 r. przez Radę Miasta Gdańska Gminny Program Rewitalizacji zakłada, zgodnie z ustawą o rewitalizacji, prowadzenie stałego monitoringu. Ma on na celu ocenę stopnia realizacji GPR-u, a przygotowana analiza to jego pierwsza część. Analiza powstała na bazie danych z 2016 roku i odtąd będzie realizowana i publikowana każdego roku. Jej celem jest przede wszystkim obserwacja zmian zachodzących na terenie całego Gdańska. – Po zebraniu wyników z kilku lat, na podstawie określonych wskaźników, będziemy mogli wnioskować, czy w danym obszarze sytuacja ulega poprawie, czy wręcz przeciwnie. Dopiero to pozwoli nam na dobranie odpowiednich narzędzi ewentualnego wsparcia lub być może na wskazanie nowego obszaru zdegradowanego – mówi Ewa Pielak, Zastępca Dyrektora BRG ds. rewitalizacji. Dodatkowo na obszarach rewitalizacji będą prowadzone ankiety i będzie obserwowana realizacja poszczególnych projektów.
Analizę przeprowadzono na podstawie 20 wskaźników – 10 dotyczących strefy społecznej i 10 ze strefy funkcjonalnej. W tej pierwszej wzięto pod uwagę: edukację (promocję uczniów w szkołach podstawowych oraz wyniki ze sprawdzianów gimnazjalnych), bezpieczeństwo (przestępczość i liczbę „niebieskich kart”), kapitał społeczny (frekwencję w wyborach samorządowych, starość demograficzną), ubóstwo (natężenie ubóstwa oraz liczbę zadłużonych budynków komunalnych). W przypadku strefy funkcjonalnej jako wskaźniki posłużyły: gospodarka (poziom bezrobocia, aktywność gospodarcza), środowisko (przekroczenie norm hałasu, dostępność do terenów zieleni), usługi społeczne (dostępność do przychodni lekarskich i przystanków komunikacji), mieszkalnictwo (liczba domów wybudowanych przed 1970 r. i standard zamieszkiwania), infrastruktura (dostępność do kanalizacji i sieci wodociągowej). Każdy ze wskaźników zaprezentowano na osobnej mapie Gdańska.
Obraz, jaki jawi się w efekcie przeprowadzonej analizy, w dużej mierze pokrywa się z podziałem miasta na tzw. dolny i górny taras. Najlepsze wyniki są osiągane w dzielnicach: Chełm, Piecki-Migowo, Osowa i Jasień. Te części Gdańska, szczególnie w sferze społecznej, posiadają niewiele słabych punktów. Enklawami o podobnie wysokim poziomie na dolnym tarasie są: Zaspa Młyniec i Zaspa Rozstaje oraz południowa cześć Wrzeszcza Górnego.